Schrijven is de beste hobby (of werk) ter wereld. Soms ook de meest frustrerende. Toch gaat er niets boven het schrijven van een roman, het creëren van een nieuw verhaal.
Helaas hebben we als schrijvers de neiging om vast te lopen in details. Als we eenmaal geblokkeerd zijn, neemt de frustratie toe tot het moment dat je je laptop van je bureau smijt. Aangezien ik wat dingen geschreven heb, dacht ik dat ik je de zaken ga doorgeven die me het meest helpen als ik een deadline heb en de woorden moeten stromen.
1 Lees het genre dat je schrijft
Dit is zo belangrijk dat ik hem twee keer noem.
2 Lees het genre dat je schrijft
Serieus. Onderzoek is niet alleen voor non-fictie, mijn vriend. Als je wilt weten wat lezers van jouw genre verwachten, moet je dat genre lezen. Het schrijven van een roman die mensen willen lezen staat en valt ermee.
Je moet een goed begrip hebben van zaken die werken en zaken die niet werken. Je moet onderzoeken wat volledig uitgekauwd is en wat nieuw en fris is. Hou van het genre en heb er respect voor.
Het maakt niet uit of je boeken schrijft over twee meter grote blauwe aliens die geobsedeerd zijn door het vinden van hun zielsverwanten, of dat je een thriller schrijft over een ruige militair die een staatsgreep moet tegenhouden.
Het maakt niet uit in welk genre je schrijft. Zorg ervoor dat je een gezond respect hebt voor de niche waarin je schrijft en de lezers die je bedient. Als je iets probeert te schrijven waarvan je wilt dat lezers van een bepaald genre het oppikken, is het ergste wat je kunt doen de onuitgesproken regels van het genre negeren.
Onuitgesproken regels
Wat zijn die onuitgesproken regels? Je kent ze wel als je het genre leest. Niemand hoeft het je te vertellen. Je weet dat urban fantasy-lezers houden van een sterke, sarcastische heldin, en gezellige mysterieschrijvers en -lezers houden van katten en heksen. Je weet dat elke romance eindigt met en-ze-leefden-nog-lang-en-gelukkig en dat sommige lezers geen boek oppikken waarin bedrog voorkomt.
Ik ben dol op de stijlfiguren uit thrillers en romans. Het schrijven van een roman begint bij mij vaak met romantiek en wordt een thriller. Mijn setting is meestal gewoon Nederland of Europa maar geen ver-weg-aarde. Mijn lezers houden van sterke vrouwen. Mijn verhalen en boeken zijn van het-zou-zo-kunnen-gaan type.
Ken je genre, zodat je de regels kent en weet wanneer je ze mag overtreden (en wanneer niet). Als je het niet leest, waarom schrijf je het dan?
Als het succesvol is, moet je er misschien veel van schrijven. Als ik een hekel aan zou hebben aan het schrijven van sterke vrouwen, zou ik me ellendig voelen. Gelukkig kan ik er geen genoeg van krijgen. Hou van, en respecteer het genre bij het schrijven van een roman.
3 Schrijf elke dag, ook al is het slechts een alinea
Ik beschouw het schrijven van een roman graag als mijn muze, die me helpt stukje bij beetje een puzzel in elkaar te zetten. Als je een week wegloopt, herinner je je niet meer waar je het laatste stukje hebt neergelegd. Als je elke dag aan de puzzel peutert, is het gemakkelijker om er in te springen.
Het schrijven van een roman is het gemakkelijkst als je onderbewuste altijd aan je boek werkt. Als je echt niet elke dag aan je boek kunt werken, maak dan duidelijke aantekeningen over waar je bent gebleven en waar je verder wilt schrijven.
4 Niet elke pagina is non-stop opwinding voor de schrijver
Ken je de mythe dat elke scène die je schrijft leuk en opwindend moet zijn? En als dat niet zo is, je iets verkeerd doet? Onzin! Elke scène moet een doel hebben. Als schrijver is het soms vervelend om de scène te schrijven die alle leuke dingen met elkaar verbindt. Het is absoluut noodzakelijk. Weet dat zo’n scène je misschien niet laat kraaien van vreugde bij je toetsenbord tijdens het schrijven. Het betekent zeker niet dat je iets verkeerd doet.
5 Ik weet dat het moeilijk is. Ga door!
Iedereen kan drie hoofdstukken van een verhaal op papier krijgen. Het is een andere beleving om het volledige manuscript te schrijven. Stop niet als het moeilijk wordt. Meestal is dat bij Het Bloedsaaie Midden. Het deel na de 15.000 woorden van je Perfecte Opening en vóór je Held het Elixer vindt.
Erken dat het moeilijk is en blijf toch schrijven. Het wordt weer makkelijker. Ik klaag tegen mijn vriendin als ik op 70 procent van het manuscript ben dat het het ergste is dat ik ooit heb geschreven. Elk boek en elk verhaal weer. En het komt altijd goed.
6 Niet elk boek is voor elke lezer
Ik weet dat we allemaal heel graag willen dat ons werk wordt gevalideerd. Alleen omdat jij het hebt geschreven, wil niet zeggen dat iedereen het geweldig vindt. Ik heb grappen gehoord over thrillers in Groningen omdat Groningen veelal gezien wordt als een Verwegistan waar nooit iets gebeurt.
Dat is prima! Niet iedereen hoeft ervan te houden. Als ze het niet doen, is het gewoon niets voor hen. Jouw visie voor het schrijven van een roman of thriller is jouw visie, niet die van hen. Het betekent niet dat je partner geniet van wat je schrijft. Of dat de man die de stadse prullenbakken leegt het begroet als de volgende wereldschokkende roman.
Als je je publiek kent (zie punt één en punt twee), hoeven ze dat ook niet. Je schrijft voor de fans van datgene waar je van houdt. Er zullen er altijd zijn die het niet snappen. Zoals Dita von Teese zei: “Je kunt de rijpste, sappigste perzik ter wereld zijn, er zal altijd iemand zijn die een hekel heeft aan perziken.”
7 Negeer schrijfadvies dat je niet aanspreekt
Niet elke schrijver werkt op dezelfde manier. Je moet uitzoeken wat voor jou het beste werkt. Als het wegwerken van opsommingstekens in je planning je netelroos geeft, laat het. Als je het beste werkt met het schrijven van scènes in de verkeerde volgorde, schrijf je scènes in de verkeerde volgorde.
Sciencefiction schrijvers negeren vaak opzettelijk een deel van de wetenschap van ruimtevaart. Er zijn boeken die je alles vertellen over hoe lang een reis moet duren en hoe onrealistisch het is om lange afstanden in de Melkweg af te leggen.
Als je over blauwe barbaren op een ijsplaneet schrijft, kun je zeggen dat je onderwerp meer fantasy is dan feit. Je lezers geven hoe dan ook niets om de feiten. Denk aan Harry Potter, Star Wars en Tolkien. Lezers komen opdagen met een andere motivatie. Zorg ervoor dat dat onderdeel keihard is.
Ik schrijf karakter gedreven in plaats van in hoofdstukken. Ik heb tientallen schrijfgidsen gelezen die je vertellen dat je specifieke karakterbogen en een bepaald aantal scènes per hoofdstuk moet hebben. Het werkt niet voor mij. Ik volg de personages en hun verhaallijn. Als ik denk dat het een opwindende plek is om het hoofdstuk te beëindigen, stop ik.
Misschien ligt mijn held te creperen. Misschien hebben held en heldin zojuist ontdekt dat ze broer en zus zijn en dus geen geliefden kunnen worden. Dat is waar ik mijn hoofdstuk stop, niet waar een schrijfgids me vertelt.
Vertrouw op je gevoel. Het belangrijkste is dat je blijft schrijven.
Laatste update 12 December 2022 door Edwin