Vaak zie je dezelfde fouten terug die goede verhalen ervan weerhouden om geweldig te zijn. Daar is een reden voor: schrijven is moeilijk, vooral als je niet weet wat je moet vermijden. Daarom deel ik in twee opeenvolgende blogs de Zeven Doodzonden van een Boek Schrijven met je. Zo kun jij ze vermijden en een sterk verhaal schrijven waar je trots op kunt zijn.
Laten we vandaag een duik nemen in de eerste 3.
Zonde 1: Aarzelend beginnen
Eerste indrukken zijn alles, dus wat bedoel ik met aarzelend beginnen als het gaat om schrijven?
Alles wat het echte begin van je verhaal vertraagt. Het is jouw taak om vol gas te beginnen, niet om pagina’s te besteden aan het beschrijven van de omgeving of het lossen van een vrachtwagen met achtergrondverhalen.
Stort in plaats daarvan je hoofdpersoon zo snel mogelijk in de meest vreselijke problemen.
Begrijp me goed, je hoeft niet vol gas in de actiemodus te schieten op de eerste pagina. Je hoeft niet te beginnen met een schietpartij of een achtervolging – tenzij dat bij je genre past.
Begin wel In Medias Res – Latijn voor ‘In het Midden der Dingen’. Hoewel het niet – noodzakelijkerwijs – je held hoeft te zijn die die vastgebonden op de rails ligt terwijl er een trein aankomt, moet er iets gebeuren.
Je kunt je de vreselijke moeite besparen totdat je een paar subtiele aanwijzingen hebt geplant die je hoofdpersoon personaliseren, wacht niet te lang om hem * in de meest hachelijke situatie te storten.
[* Ik gebruik hem voor Helden en Heldinnen.]
Voor een gezellige romance zou het vreselijke probleem kunnen zijn dat een Heldin moet kiezen tussen twee ogenschijnlijk gelijke vrijers. Voor een thriller is het misschien een situatie van leven en dood. Zorg ervoor dat de inzet groot genoeg is om een hele roman te rechtvaardigen.
Zeg ik dat dat je het weer of de personages of de setting niet in het eerste hoofdstuk moet beschrijven? Nee. Ik zeg dat je die bij de actie moet invoegen. Maak van beschrijving geen apart element. Dat zou aarzeling betekenen.
Zonde 2: Een vlekkeloze hoofdpersoon
Wat is de grootste fout van je hoofdpersoon? Hoewel hij fundamenteel sympathiek zou moeten zijn, is een perfect karakter voor lezers onmogelijk om aan te relateren.
Hij heeft misschien een hart van goud, maar ook een pesthumeur. Hij is misschien scherp als een fileermes, maar bang om zich te binden. Gebreken zijn menselijk, wat zorgt voor interessantere karakter die de lezer meer boeien. Bovendien heb je ze nodig voor een bevredigend plot.
Bestsellerschrijver Dean Koontz suggereert een klassieke verhaalstructuur dat een gebrekkig, menselijk personage nodig heeft om succesvol te zijn. Hij zegt: Stort je hoofdpersoon zo snel mogelijk in vreselijke problemen. Zorg dat alles wat je personage doet om uit die problemen te raken, het alleen maar erger maakt. Totdat de situatie hopeloos lijkt. Ten slotte gebruikt je Held alles wat hij heeft geleerd om tegen alle verwachtingen toch in te slagen.
Zonde 3 van de zeven doodzonden: Van perspectief wisselen
Suzan Jansen glipte het college Moderne Geschiedenis in, zoals gewoonlijk te laat, en hoopte dat professor Woudstra niet zoals gebruikelijk naar haar zou fronsen. Hij vroeg zich af of ze ooit op tijd zou komen.
Zie je de perspectieffout? We zitten in Suzans hoofd, en boem, we zitten in het hoofd van de professor. Dat is een perspectiefwisseling en het is een hoofdzonde.
Toegegeven, veel beroemde auteurs schreven op deze manier. In de huidige markt zal een verkeerde perspectiefwisseling er waarschijnlijk toe leiden dat een agent of een acquirerend redacteur je manuscript afwijst.
De regel? Eén perspectiefpersonage per scène. Het zou het personage moeten zijn met het meeste op het spel in de scène. Dat is je camera. We zien in deze scène alles vanuit zijn of haar zintuigen en geest.
Dus, hoe leren we iets over de andere personages – zoals professor Woudstra? Door wat hij doet of zegt. Laat hem bijvoorbeeld zeggen: “Ik ben blij dat u ons in uw drukke agenda kunt inpassen, juffrouw Jansen. Er is iets te zeggen voor uw consistentie.”
We ervaren de gedachten van professor Woudstra vanuit Suzans perspectief door wat ze hoort. Tot zover deel één van de zeven doodzonden die je wilt vermijden. Volgende week onthul ik meer van de zeven doodzonden. Ondertussen: Meld je aan voor onze revolutionaire en unieke schrijfcursus. Onder begeleiding van Marlen Visser volg je de Reis van de Held en schrijf je de eerste versie van je boek.
